Zelfs ’t leven heb ik losgeplukt
Zelfs ’t leven heb ik losgeplukt
Het tevele heb ik mezelf verwijderd
alles wat schaduw werpt, hinder zijn kan
zelfs ’t leven heb ik als druiven van mij losgeplukt
omdat het over mij in tijd vergroeit
’k heb mij gezien zoals in tegenlicht
men vingers van een hand ook ziet
en op dit heel eenvoudig beeld
op deze boom die loof gedragen noch verloren
daar heb ik elke wildgroei weggesnoeid
opdat jij altijd mij zou zijn.
**********
sunset 05-03-2007
**********
Reacties op dit gedicht
| Nino de Pino: | Dinsdag, maart 06, 2007 13:02 |
| Teruggevonden leven bij l''Over, liefs. |
|
| meizzie: | Maandag, maart 05, 2007 21:27 |
| heel mooi verwoord... geweldig! liefs, mariek |
|
| kapeloeteke: | Maandag, maart 05, 2007 19:39 |
| heel mooi je poezië weer! Knuff xxx |
|
| turtle: | Maandag, maart 05, 2007 19:19 |
| zoals vele gedichten van je, werd ik ook van deze weer stil.. liefs |
|
| Hilly N: | Maandag, maart 05, 2007 16:29 |
| Bijzonder geschreven. lieve groet, Hilly |
|
| anneke van dijk: | Maandag, maart 05, 2007 12:22 |
| diepgaande poëzie prachtig!! liefs, namasté, an |
|
| hiljaa: | Maandag, maart 05, 2007 10:48 |
| zo diep geworteld dat jou liefde is zal men blijven zien door dusternis het licht ontvangen in gedachten de smarten zullen verzachten al plukkent in dit leven eenzaamheid door warmte verdreven intens verwoord van gevoel! knufliefs--hiljaa-- |
|
| elze: | Maandag, maart 05, 2007 10:42 |
| zo graag gelezen,,mijn antwoord verschijnt zo in een gedicht laifs elze |
|
