onrust
verdwaasd kijk je mij aan,
onrust in je ogen.
pijn straal je uit,
diep werd je geduwd.
bedolven onder de zorgen,
vluchten leek het einde.
een leven vol raadsels,
pijnlijke wonden.
je kracht verdwenen,
kille sfeer om je heen.
je gezicht vertrokken,
tot een wanhoop.
je kruipt weg in jezelf,
een vlucht voor het leven.
welkom mama,ik hoop dat we samen kunnen vechten.
kusjes je dochter kelly.
onrust in je ogen.
pijn straal je uit,
diep werd je geduwd.
bedolven onder de zorgen,
vluchten leek het einde.
een leven vol raadsels,
pijnlijke wonden.
je kracht verdwenen,
kille sfeer om je heen.
je gezicht vertrokken,
tot een wanhoop.
je kruipt weg in jezelf,
een vlucht voor het leven.
welkom mama,ik hoop dat we samen kunnen vechten.
kusjes je dochter kelly.
Reacties op dit gedicht
| Steven Vermeulen: | Maandag, februari 04, 2002 16:14 |
| wens haar veel beterschap toe... | |
| Jet van keken: | Zondag, februari 03, 2002 10:19 |
| Met jouw aan haar zijde, komt het vast en zeker goed. Heel veel sterkte Liefs Jet |
|
| Hans Winter: | Vrijdag, februari 01, 2002 06:30 |
| Vechten is tot lente brengen, geen ander zou dat beter met haar aan kunnen gaan dan deze dappere dochter. |
|
| erika: | Donderdag, januari 31, 2002 21:40 |
| En dat hoop ik ook voor jou kelly...sterkte ermee. liefs erika |
|
| erika: | Donderdag, januari 31, 2002 21:38 |
| Welkom terug, ik hoop dat het van nu af aan beter met je gaat,stapje voor stapje. liefs erika |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||