jouw lichtjes zijn gedoofd
alles was altijd
een ver-van-mijn-bed show
maar nu...
de herinneringen blijven komen
het besef des te meer
voor iedereen
was jij uniek
je bleef maar stralen
nu zijn die lichtjes in je
prachtige ogen
gedoofd
een ver-van-mijn-bed show
maar nu...
de herinneringen blijven komen
het besef des te meer
voor iedereen
was jij uniek
je bleef maar stralen
nu zijn die lichtjes in je
prachtige ogen
gedoofd
Reacties op dit gedicht
| De kleine Vos: | Woensdag, maart 07, 2007 12:06 |
| Liefdevol gedicht.Sonja | |
| Diary Dreams: | Dinsdag, maart 06, 2007 18:39 |
| droefmooi verwoord ik word dr helemaal stil van... |
|
| *maantje*: | Dinsdag, maart 06, 2007 18:10 |
| sterkte | |
Over dit gedicht
| Auteur: leignon | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||