mijn kamer

mijn kamer

Mijn holle, verschrikte kamer.

Stil bloed kleeft aan de muren

waar het hooghartig voorhoofd

van de deur, en 't stuurs gordijn,

met een verbeten scheur,

kijken naar 't onthutst en

half ontklede bed, en

de houten stoel, gebroken

in 't verzet, en naar de wekker,

de kleine nijd, dat driftig voorteet

van de verdorven tijd.

Zo hol, zo troosteloos als de hoed,

die in de regen achter 't lijk aan moet.

Ruïneus, geblakerd en beroet.

Geschreven door

lurin

0

Reacties op dit gedicht

lurin vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

SuperKomet:	Woensdag, maart 07, 2007 13:16
I''m impressed. Originele woordcombinaties die werken, sprekende beelden die leven, een gecreëerde sfeer die beroert. Kortom, sterk gedicht. groet

dichterbij:	Dinsdag, maart 06, 2007 23:28
krachtig verwoord sterkte lieve groet

lexx:	Dinsdag, maart 06, 2007 20:29
Whoo !!Half ontklede bed Zo ''onaf'' alles in je kamer

jasmienschrijft:	Dinsdag, maart 06, 2007 19:56
Krachtige woorden, sterkte. Liefs, jasmien

Over dit gedicht

Auteur: lurin
Gecontroleerd door: Marina
Gepubliceerd op: 06 maart 2007
Thema's: [Delen] [Eenzaamheid]