vereeuwigd
Schuw en teder
Opgerold als een bolletje
Verscholen voor die duizend blikken
Geen wezentje dat binnen kan treden
Haar wereld, enkel voor haar
Verstopt voor al het kwade
Niemand die haar nog kwetsen kan
Geen muur om open te breken
Geen ziel meer die gered kan worden
Het duister beheerst haar helemaal
Een ontsnapping is niet meer mogelijk
Dat kleine, onschuldige meisje
Vereeuwigd in de cyclus van pijn en verdriet
Reacties op dit gedicht
| Ebelientje: | Vrijdag, maart 09, 2007 10:28 |
| Zonde zeg.. Tja een fantasie werld lijkt zo mooi maar uiteindleijk is eht 1 grote leegte.. Zie der maar uit te stappen.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: EveryTearTellsAStory | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||