duizendmaal
Terwijl je me
in mijn ogen kijkt
ontwijk je me duizendmaal meer
dan de afstand in onze kus
Met een schaduw in ons midden
en alles wat er voor kwam
Mijn buik deed niet raar
al ging mijn hart wel tekeer
door de bodems van halve liters
Wat ik door mijn lichaam heen
voelde gaan
was het bloed dat ik voor jou
uit mijn lichaam heb laten vloeien
en opeens lijkt het alsof er
alleen nog lucht tussen ons in ligt
waar mijn gevoel niet tussen past
Met vlinders van verwarring
slaap ik in op de hoop
En we weten allebei niet
wat we er mee moeten
Reacties op dit gedicht
| vivika: | Maandag, maart 19, 2007 19:27 |
| ik lees je graag Iza liefs |
|
| happy_in_love: | Zondag, maart 11, 2007 23:16 |
| prachtig verwoord xxxxx maite |
|
Over dit gedicht
| Auteur: traankoe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||