ik lag elke dag..gewoon omdat het mag.. niemand hoeft te zien hoe zwaar ik het heb..
23 jaar 2 kindertjes helemaal alleen.. met de vader heb ik niks gemeen
ik kan er leuk uitzien en lachen de hele dag.. maar onder mijn glimlach schuilt een hoop pijn,ik wou dat ik bij iemand me zelf kon zijn..
dat ik kon vertellen hoe zwaar ik het soms vind..werken elke keer koken ,kinderen in bad..en naar bed en dan?
dan ben ik eenzaam en alleen , geen arm om me heen ..
de aandacht die ik krijg is oppervlakkig en meestal maar voor eending.ik wil dat iemand me bemint..
ook al lijkt ik aan de buitenkant leuk en ontdeugent..
ook ik ben op zoek naar vertrouwen en iemand om van te houden