blijf weg!
zomaar opeens ben je weer in m'n gedachten
uit het niets kom je tevoorschijn
geen waarschuwing of seintje vooraf
je overvalt me gewoon brutaalweg
en weer laat je me de pijn voelen
en de machteloosheid
weer breng je me terug naar dat dal
van tranen en verdriet
waar niemand bij me kan komen
om me te helpen of bij te staan
maar ik blijf tegen jou vechten
nooit, nooit meer laat ik je toe
om mijn gedachten helemaal te beinvloeden
ik sta ver boven jou, en kijk op je neer
met walging omdat ik zoveel beter ben
en zoveel meer verdien en waard ben
dan zo'n miezerig, triest schepsel als jij
dat de macht denkt te hebben over mij!!
Reacties op dit gedicht
| De kleine Vos: | Vrijdag, maart 16, 2007 16:19 |
| Wat een geweldig mooi gedicht Sonja |
|
| anne(18): | Woensdag, maart 14, 2007 15:15 |
| Mooi geschreven en je hebt gelijk, jij bent beter en staat boven hem! Sterkte Liefs anne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ac.annelieke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||