Alles is een grote sleurgeen gewone tredmaar ietwat sloffendduwend het rollatorstuurgericht de ogen naar de stenensloft hij naar jenevergeuralle dagen zijn hetzelfdegeen verandering in patroonvoeten kunnen hem niet dragenalles is een grote sleurvraag je hem: hey, Henk...hoe gaat het...?is het antwoord altijd:slechtgeel zag hij in het voorbijgaanis een man die niet meer vechtmedelijden heb ik met hemdoelloos...slechts jeneverflesis zijn allergrootste maatjetegelijk zijn meesteres...Jannie
| eugske: | Donderdag, maart 15, 2007 23:02 |
| Prachtig verwoord!!! | |
| mums: | Donderdag, maart 15, 2007 20:53 |
| mooi beeldend geschreven Jannie.... en zo sloft hij naar zijn einde... triest liefs mums |
|
| Ria -rimpeling-: | Donderdag, maart 15, 2007 18:12 |
| Helaas zijn er veel mensen zoals Henk,die denken een vriend in de drank te hebben gevonden,triest maar waar!liefs Ria | |
| angel_meisje: | Donderdag, maart 15, 2007 14:54 |
| stilmakend | |
| switi lobi: | Donderdag, maart 15, 2007 14:47 |
| Rakend en heel goed geschreven lieve jannie! Liefsliefs, dikke kus...switi lobi |
|
| Auteur: Jannie Hoogendam | ||
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||