in stilte
in lotushouding op het strand
turend over de zee, zal ik zijn
de golven mijn groet uit hart
laten resoneren naar de verten
aan de andere kant van de aarde
waar ik niet lijfelijk zichtbaar ben
edoch met heel mijn ziel aanwezig
in u de laatste eer bewijzen
in stilte zal ik met het avondrood
uw ster verwelkomen aan de zee
stralend aan hemels lucht
tot ooit weerzien in eeuwigheid
| hiljaa: | Vrijdag, maart 16, 2007 16:21 |
| droefmooi intens verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
| M@rcel: | Vrijdag, maart 16, 2007 12:51 |
| stilmakend mooi geschreven Maria Liefs M@rcel |
|
| sunset: | Vrijdag, maart 16, 2007 11:34 |
| Een stilmakend rakend integer zacht afscheidsgedicht. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
| Bieke: | Vrijdag, maart 16, 2007 11:14 |
| Stil zwijgend meegelezen.Prachtig omschreven Lief bieke |
|
| Innerchild: | Vrijdag, maart 16, 2007 08:27 |
| Wat een eerbetoon ... Mooi als dat zo integer kan ! Liefs, Inner |
|
| Paraskevi: | Vrijdag, maart 16, 2007 07:27 |
| Stilte, maar toch een bron van energie... Mooi geschreven. Liefs, Carline |
|
| H.J.: | Vrijdag, maart 16, 2007 03:06 |
| heel stil ,haast eerbiedig gelezen. fluisterd troost. xxx |
|
| Auteur: maria | ||
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||