Vader
Ik wist al bij ’t nieuwe jaar
dat zijn afscheid zou komen
ik kon mijn opwellende tranen
met veel moeite bedwingen
bij het schudden van zijn hand.
Ik las in zijn glanzende ogen
bedroefd datgene waarvoor ik
steeds bevreesd was geweest
de machteloosheid en het verdriet
voor het einde van zijn bestaan
Ik was dankbaar voor al die tijd
dat wij samen gelukkig waren
helaas het was zo snel voorbij
mijn lieve vader moest sterven
dat deed ongeloofelijk veel pijn.
Wij konden het onmogelijk verhelpen
maar op die laatste keer bij elkaar
beloofden we beide zonder woorden
dat zelfs de dood onze grenzeloze
vriendschap nooit zou verslaan.
dat zijn afscheid zou komen
ik kon mijn opwellende tranen
met veel moeite bedwingen
bij het schudden van zijn hand.
Ik las in zijn glanzende ogen
bedroefd datgene waarvoor ik
steeds bevreesd was geweest
de machteloosheid en het verdriet
voor het einde van zijn bestaan
Ik was dankbaar voor al die tijd
dat wij samen gelukkig waren
helaas het was zo snel voorbij
mijn lieve vader moest sterven
dat deed ongeloofelijk veel pijn.
Wij konden het onmogelijk verhelpen
maar op die laatste keer bij elkaar
beloofden we beide zonder woorden
dat zelfs de dood onze grenzeloze
vriendschap nooit zou verslaan.
Reacties op dit gedicht
| red one: | Vrijdag, maart 16, 2007 16:39 |
| ontzettend moedig geschreven. in stilte gelezen.. het is niet niks je vader te moeten missen.. sterkte liefs redje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jason Steen | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||