onbewoond
het vuur zo onbeheerst
de regels ontregeld
verloren in de wildernis
en gekke gekheid
is al dat er is
terug van weggeweest
wachtend op de zoete regen
en de bliksem en de wraak
de storm met zijn aanbidders
en het verkeer,
met zijn doodrijders
iedere keer weer raak
verliezers aan het spit geregen
de dromen zo gedroomd
als zweetzwembaden in nachtmerries
en de inwendige kreten,
ingetoomd
want het is niet wat ik kies,
maar wat ik ben
zo onbewoond...
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Zondag, maart 18, 2007 16:04 |
| onbewoond zul je nooit zijn...in jou huist er een diepe sterke kracht...ook te lezen in jouw sterke gedichten ! liefs kerima ellouise |
|
| lexx: | Zaterdag, maart 17, 2007 21:59 |
| :) More baby , more | |
| ruud vervaart: | Zaterdag, maart 17, 2007 20:56 |
| mooi geschreven | |
| miss_lovely: | Zaterdag, maart 17, 2007 20:21 |
| heel mooi.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: soulstorm | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||