zomaar uit mijn leven
zomaar uit mijn leven
vreemd, zo vreemd
hoe je leven ineens kan verlopen
vreemd, veel vreemder
hoe het voor de ander zomaar is afgelopen
waar zou je dan heengaan?
wie zal het zeggen?
hier ben je in ieder geval niet meer
niemand heeft het kunnen overleggen
jij werd van je leven ontzegt
iets waar we allemaal verdrietig om zijn
en iedereen maar zeggen
het is beter zo, nu is hij verlost van de pijn
ik hield van je
en dat doe ik nog steeds
nu je er niet meer bent
besef ik dat nu pas het meest
Reacties op dit gedicht
| Radho: | Zondag, maart 18, 2007 11:52 |
| Oprecht ontroerend dit openen van je hart, dit uiten van liefde en pijn in mooi gekozen bewoording. | |
| ruud vervaart: | Zondag, maart 18, 2007 10:24 |
| heel veel sterkte, schitterend met veel gevoel verwoord ;) | |
| Linda_ik_1991: | Zondag, maart 18, 2007 09:22 |
| wow, heel mooi gedicht, hoe je je gevoelens beschrijft is echt fantastisch!!! Sterkte (f) groetjes Linda |
|
