Antidepressiva.
Humor brengen in onze gedichten?
Zou dat ons leven kunnen verlichten?
Waarom altijd in depri sferen schrijven?
Gaan we onze gevoelens niet overdrijven?
Zou de aard zitten in het beestje?
Heb jij nog wel eens zin in een feestje?
Of slechts rommelige gedachten in je bol?
Lekker jezelf wentelen in die slachtofferrol?
Nemen we ons zelf niet te serieus?
Hebben we immers zelf geen keus?
Zijn we niet erg zwaar op de hand?
Rukken we dingen compleet uit verband?
Laten we ons door stemmingen overvallen?
En onze koppies wel heel erg snel hangen?
Gaan de sentimenten nogal eens met ons aan de loop?
Vanaf vandaag die soapies een keertje in de uitverkoop?
Reacties op dit gedicht
| red one: | Vrijdag, januari 30, 2009 18:54 |
| Ah ik zie dubbel! :) | |
| ruud vervaart: | Maandag, maart 19, 2007 22:35 |
| groot deel met je eens dat er veel deprimerende gedichten erbij zit,vaak is het een roep om hulp of aandacht, aan zelfmedelijden heb je idd niets. maar ik vind het niet verkeerd dat men van zich afschrijft, ik schrijf zelf ook regelmatig om te relativeren, maar hou ook heel van humor, lees anders mijn gedicht getiteld mijn gedichten ;) |
|
| Eenzaamheid | HW.H |: | Maandag, maart 19, 2007 22:22 |
| Heel mooi en sterk! Ik denk dat je wel gelijk hebt,. maar vaak is het wel lekker om in die slacht-offer rol te gaan zitten,.. en alles aan te dikken.. Ik meen mijn gedichten vaak ook niet heel serieus, vaak is het bij mij ook met humor aangedikt! Maar jouw gedicht is heel mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anita Mentink | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||