Ilona
19 jaar geleden…
veilig in mijn schoot
19 jaar geleden…
kwam plots de dood
19 jaar geleden…
het mocht niet zo zijn
19 jaar geleden…
op de dag van valentijn
19 jaar lang…
alleen met mijn rouw
19 jaar lang…
dacht ik aan jou
19 jaar lang…
alles alleen gedaan
19 jaar lang…
met mijn verdriet alleen gestaan
19 jaar nu…
ik kan het delen
19 jaar nu…
mag het helen
19 jaar nu…
eindelijk hardop
19 jaar nu…
Ilona….
veilig in mijn schoot
19 jaar geleden…
kwam plots de dood
19 jaar geleden…
het mocht niet zo zijn
19 jaar geleden…
op de dag van valentijn
19 jaar lang…
alleen met mijn rouw
19 jaar lang…
dacht ik aan jou
19 jaar lang…
alles alleen gedaan
19 jaar lang…
met mijn verdriet alleen gestaan
19 jaar nu…
ik kan het delen
19 jaar nu…
mag het helen
19 jaar nu…
eindelijk hardop
19 jaar nu…
Ilona….
Reacties op dit gedicht
| Solange l: | Dinsdag, mei 07, 2002 15:44 |
| Solange l: | Dinsdag, mei 07, 2002 15:44 |
| |
|
| ilona krijgsman: | Zondag, februari 03, 2002 21:46 |
| ik word hier stil van....heel mooi verwoord.... | |
| Voske: | Zondag, februari 03, 2002 16:36 |
| Als verdriet uiteindelijk toch ombuigt tot vertedering,dan pas kunnen we ook blij zijn om wat was. Groetjes,Voske |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Aurora | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||