zeur
alleen zijn je raakt er wel aan gewend
al smaakt de koffie een stuk minder
en de sigaret je ook niet zo verwend
weet nu al bijna niet meer beter
elke avond warm eten op de bank voor de tv
tegen jezelf zeggen ach het smaakt best toch
ook al eet er weer niemand met je mee
zelfs het toetje kan me niet echt meer boeien
steek weer wat kaarsen aan
een wierookje voor de geur
weer valt er een traan
wat ben ik toch een zeur
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Woensdag, maart 21, 2007 22:54 |
| nee geen zeur...een gevoelsmens...en eenzaamheid wordt nooit een vriend he... liefs kerima ellouise |
|
| mobar: | Woensdag, maart 21, 2007 12:03 |
| Een zeur ben je zeker niet. groetjes Mobar. |
|
| ruud vervaart: | Woensdag, maart 21, 2007 08:58 |
| ik geniet dagelijks van die vrijheid en ik kan zelf lekker koken dus het smaakt ook nog goed, ben vaak alleen te lui om te koken :P maar ik begrijp jouw ironie wel :) fijne dag ;) |
|
| sunset: | Woensdag, maart 21, 2007 08:56 |
| Nou, je zeurt niet. Zeker weten. Al mag je, ook in je verlangen, best de mooie kanten van het leven zien en bel(d)ichten. En weet je, ondanks jouw stoere uitspraak, eenzaamheid went niet. Nooit. Liefs, sunset PS: Treffend overgebracht weer. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||