elektrische stoel
Hoe zou het zijn, vroeg ik me af,
om die laatste veertig meter naar
de elektrische stoel te lopen, wetend
dat je daar zult sterven? En hoe zou
de man zich voelen die de veroordeelde
op de stoel moest vastsjorren, of de man die
de schakelaar overhaalt?
om die laatste veertig meter naar
de elektrische stoel te lopen, wetend
dat je daar zult sterven? En hoe zou
de man zich voelen die de veroordeelde
op de stoel moest vastsjorren, of de man die
de schakelaar overhaalt?
Hoe zou het zijn,
om je zelf te kunnen zijn,
mensen veroordelen me,
daardoor voel ik of ik nog
daardoor voel ik of ik nog
veertig meter moet lopen
naar die elektrische stoel
en dan de dood onder ogen zien
Hoe zou het zijn,
om niet veroordeeld te zijn,
je eigen leven te lijden,
zonder het gevoel te hebben,
dat ze je liever dood zien dan levend
zonder het gevoel te hebben,
dat ze je liever dood zien dan levend
hoe zou dat zijn?
Me enige vriend is me mes
Me enige vriend is me mes
hij veroordeeld me niet,
hij laat me beter voelen
me armen staan vol met sneeen
littekens worden dat,
Littekensweefsels worden dat
Waarom veroordelen
omdat je anders bent?
als het zo moet,
ben ik liever dood.
Haal die schakel over
en ik ben dood
dat is wat ik wil
snijden lucht me op
Haalt iemand die schakel over
asjeblieft dat is wat ik wil.
help me, uit me lijden,
laat de pijn verdwijnen,
help me, uit me lijden,
laat de pijn verdwijnen,
het verdriet verdwijnen,
Haal die schakel over doe het nu.
Reacties op dit gedicht
| -rob-je-: | Zaterdag, maart 24, 2007 23:52 |
| wat een super mooi gedicht, veel sterkte liefs xx |
|
| white_eyes: | Woensdag, maart 21, 2007 21:14 |
| je mag niet opgeven maar doorvechten en ik ben er zeker van dat je erdoor zal komen! die schakelaar mag nooit overgehaald worden! veel sterkte en als je wilt praten mail me gerust vriendelijke groet, white_eyes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sweetkyla | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||