Zeg ’t mij
Zeg ’t mij
Zou ’t maïs al ingezaaid zijn op het veld
en staan er plantjes in een kijkend wachten
aan de herinnering aan ons door wind verteld
lieven en leven wij nog in de ander zijn gedachten
Weet deze mei hoe hij warm stralen moet
blijven de sterren zelfs in dag aan hemel staan
lees ‘k in jouw ogen altijd nog die heldere gloed
of ’t vochtige van traan als ‘k weg moet gaan
Hoort hemel nog het stille zacht gefluister
van lippen die lang rusten op een mond
het kreunend zuchten toen ik de volle luister
van fiere borstjes in mijn handen vond
En leeft er toch nog altijd ook de kleine dood
waar elke kronkeling van jouw lijf ophitsend fijn
mij leidde naar het zwoele van jouw schoot
of rest er enkel nog de eenzaamheid en pijn.
**********
sunset 22-03-2007
**********
Reacties op dit gedicht
| H.J.: | Donderdag, maart 22, 2007 21:27 |
| weer heek graag gelezen dit, en idd die erje kan jhet mooi zeggen. de fantast.:) fijne avond |
|
| kerima ellouise: | Donderdag, maart 22, 2007 15:41 |
smile, ik moet glimlachen met erje zijn reactie...:-) mooi gedicht sunset ! liefs kerima ellouise |
|
| erje: | Donderdag, maart 22, 2007 14:25 |
| als ik dan toch wat in mijn handpalm wil hebben laat het dan maar een fier borstje zijn, het wordt dan vanzelf wel warmer, zelfs heet geroeten erje |
|
| Windwhisper: | Donderdag, maart 22, 2007 08:43 |
| verlangend hoopvol en zo teder | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||