Verleden
Stil zit ik hier alleen.
Denkend aan het verleden.
Geen mens om me heen.
Niet willen gaan naar het heden.
Terug willen naar waar ik hoor.
Alles anders laten gebeuren.
Zodat ik niets meer verloor.
Niet meer moest treuren.
Maar ik weet dat ik nooit een kans zal krijgen.
Nooit het verleden terug kan halen.
Iedereen zal me doen zwijgen.
En ik, ik zal falen.
Denkend aan het verleden.
Geen mens om me heen.
Niet willen gaan naar het heden.
Terug willen naar waar ik hoor.
Alles anders laten gebeuren.
Zodat ik niets meer verloor.
Niet meer moest treuren.
Maar ik weet dat ik nooit een kans zal krijgen.
Nooit het verleden terug kan halen.
Iedereen zal me doen zwijgen.
En ik, ik zal falen.
Reacties op dit gedicht
| ranieke: | Donderdag, maart 22, 2007 14:34 |
| Maak je geen zorgen om morgen, leef vandaag. Sterkte, je zal niet falen. Geloof in jezelf, dan geloven andere in jou. Liefs, knuf. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wolfskind | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||