Opa
Opa
U was altijd zo vrolijk
U deed altijd zo dol
Uw glimlach verdween nooit
En die liedjes vervaagden niet
Neuriën en fluiten, altijd vrolijkheid
Nooit kwam er een treurig deuntje in u op
Maar nu begint alles te verdwijnen
De deuntjes vervagen met de dag
Rare praatjes komen boven drijven
En uw huis is niet meer van u
Naar huis is wat u wilt
Terug naar vroeger tijd
Mij herkennen gaat noch moeilijk
En het doet ons allen veel verdriet
Maar uw lach en deuntjes
Zal ik nooit vergeten
U was altijd zo vrolijk
U deed altijd zo dol
Uw glimlach verdween nooit
En die liedjes vervaagden niet
Neuriën en fluiten, altijd vrolijkheid
Nooit kwam er een treurig deuntje in u op
Maar nu begint alles te verdwijnen
De deuntjes vervagen met de dag
Rare praatjes komen boven drijven
En uw huis is niet meer van u
Naar huis is wat u wilt
Terug naar vroeger tijd
Mij herkennen gaat noch moeilijk
En het doet ons allen veel verdriet
Maar uw lach en deuntjes
Zal ik nooit vergeten
Reacties op dit gedicht
| Freakje: | Zondag, maart 25, 2007 17:40 |
| Heel lief voor je opa... -XX- Freakje |
|
| Nino de Pino: | Zaterdag, maart 24, 2007 23:36 |
| Rare praatjes?.... lief gedicht voor opa. liefs van nino. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Charmilaa | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||