Geluk in een doos
De passie van vervlogen tijden
In het hart gekerfd
Ze kleuren ons lijden
De oeverloze grenzen van dozen
Gevuld met herinneringen
Van wijlen vervlogen tijden
- Ze laten me zo verblijden
neem wat ik
heb
en u ontneemt
mij niets
want al wat ik heb
ben ik
In het hart gekerfd
Ze kleuren ons lijden
De oeverloze grenzen van dozen
Gevuld met herinneringen
Van wijlen vervlogen tijden
- Ze laten me zo verblijden
neem wat ik
heb
en u ontneemt
mij niets
want al wat ik heb
ben ik
Reacties op dit gedicht
| David de Ruiter 777: | Dinsdag, maart 27, 2007 13:19 |
| Aight dat is zeer waar klopt asl een bus. Zij die zichzelf verloochenen zijn arm omdat zij geen koers meer varen maar op drift zijn. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Yao the Stoic | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 26 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||