Over de straat
loop over de straat de straat waar ik woon
lichten zijn bijna overal gedoofd
niemand die nu nog de hond uitlaat
of hier nog in god geloofd
zelf geloof ik wel
daarom loop ik hier
om te kijken naar de hemel
terwijl het zo donker is
lieve heer
wonderen kan en mag ik niet verwachten
vragen ik weer de oude word evenmin
maar toch blijf ik naar wat geluk smachten
want op deze manier
heeft het leven geen zin
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Woensdag, maart 28, 2007 16:49 |
| blijf geloven...maar ook in jezelf... mooi geschreven liefs kerima ellouise |
|
| sunset: | Woensdag, maart 28, 2007 11:50 |
| Ook voor jou is er liefde. Maar om - nieuwe - liefde te kunnen krijgen moet er ruimte zijn. En mag het oude niet verstoppend, onnodig plaats innemend blijven. Liefs, sunset |
|
| Berin: | Woensdag, maart 28, 2007 02:25 |
| Gek dat wij elkaar niet zijn tegen gekomen, want zo te horen is dat toch ongeveer de tijd dat ik meestal mijn honden uitlaat. Kijk de volgende keer eens goed, dan kunnen we samen eenzaam zijn! Liefs, Berin. |
|
| lonely 1: | Woensdag, maart 28, 2007 00:27 |
| mooi, maar mss moet je het toch eens vragen? liefs en knuffel, hilde |
|
| jantje maan: | Woensdag, maart 28, 2007 00:17 |
| prachtig grts marc |
|
| tulpje: | Woensdag, maart 28, 2007 00:06 |
| wauw prachtig mooi verwoord en nu je het zeg moet de hond ook nog even uitlaten ;) liefs en truste knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||