Wat houdt het leven morgen nog in?
Gesluierd
Onder donker levenslicht
Met slechts een woord
Tot doel
Gekluisterd in de ogen van de man
Spraakzame woorden sluiten zich tot hem
Kristallen ogen
"I wanna tell you..."
Geen lippen om te betasten
Enkel handen om te voelen
Elke dag wel weer
Terwijl hij kan opkankeren
Gevoelens breken in stukken
Houden van is iets wat niet rest
Levend onder de handen van de dodende man
In slaap vallend met de gedachte....
Morgen kan ik er niet meer zijn.
Onder donker levenslicht
Met slechts een woord
Tot doel
Gekluisterd in de ogen van de man
Spraakzame woorden sluiten zich tot hem
Kristallen ogen
"I wanna tell you..."
Geen lippen om te betasten
Enkel handen om te voelen
Elke dag wel weer
Terwijl hij kan opkankeren
Gevoelens breken in stukken
Houden van is iets wat niet rest
Levend onder de handen van de dodende man
In slaap vallend met de gedachte....
Morgen kan ik er niet meer zijn.
Reacties op dit gedicht
| joanne mannocci: | Donderdag, maart 21, 2002 18:19 |
| klinkt niet zo goed hoor, is die persoon dan echt er niet meer? groetjes en liefs |
|
| joanne mannocci: | Donderdag, maart 21, 2002 18:19 |
| klinkt niet zo goed hoor, is die persoon dan echt er niet meer? groetjes en liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bita | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||