Mijn ijzeren lach
mijn glimlach
net zo nep
als koper
naast goud
mijn stem
klinkt scherp
zoals een
opengedraaid blik
jou ijzeren
kalmte steeds
geeft dit
een zilveren rand
omdat jij
een juweel
van een mens bent
met een hart
van puur goud
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Vrijdag, maart 30, 2007 21:16 |
| prachtig!!! liefs, lonely 1 |
|
| Ria -rimpeling-: | Vrijdag, maart 30, 2007 20:25 |
| prachtig!!liefs Ria | |
| hiljaa: | Vrijdag, maart 30, 2007 13:50 |
| jij ook hoor! knufleifs--hiljaa-- |
|
| tulpje: | Vrijdag, maart 30, 2007 12:48 |
| prachtig beeldschoon geschreven prutser ;) xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx never let go |
|
| Cora (ZIJ): | Vrijdag, maart 30, 2007 12:10 |
| :-), hartverwarmend dit! | |
| sunset: | Vrijdag, maart 30, 2007 12:08 |
| Wohw! Welk een verwoorde warme bewondering. Liefs en knuf, sunset |
|
| »»Mloes««: | Vrijdag, maart 30, 2007 12:08 |
| wat mooi geschreven -xxx-jess mloes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||