Niet te dragen pijn
De liefde heeft verlaten
mij net als de zon verdwenen
in novembers eerste dagen
waar ik de jarigen stil telde
als ik van één al over vier
naar veertien, zestien, achttien klom
waar nu te veel te koud
en zoveel open vragen
Ik jaag op ’t licht nu ’t donkert
zo rond vijven en kaarsen branden
helpt niet veel tegen echt duister
want in de nachten hoor ik ’t huilen
van de wolven die de maan beminnen
demonen die zich handen wrijven
ik hoor de spoken hun gefluister
de lang verwachte buit is binnen
Als ik mijn ogen sluit en alle angsten
buiten de bloemen zie die ik zo lief
de blauwgekleurde korenbloem of
| fortuna: | Dinsdag, april 03, 2007 23:55 |
| zo intens de pijn omschreven. Ik hoop dat het snel beter met je gaat. nog bedankt voor je lieve reakties. Wat ik voel schrijf ik op, soms klinkt het hard, maar sommige woorden zijn écht uitgesproken en andere vol gevoel, ook al geeft dat een vertekend beeld. Maar fijn dat het je opvalt. Nogmaals sterkte en slaap lekker, Liefs |
|
| anneke van dijk: | Dinsdag, april 03, 2007 22:58 |
| boeiend en intens liefs, namasté, an |
|
| Artifex: | Dinsdag, april 03, 2007 21:36 |
| Intens voelbaar... Liefs, Artifex. |
|
| erje: | Dinsdag, april 03, 2007 20:07 |
| pijnlijk maar oh zo`n mooi gedicht want als je het over korenbloem en klaprozen hebt wordt ik helemaal warm, en de wolf ja die doet me weer denken aan de vos die gisteren 6 kippen van mij dood beet hij nam er nog een mee ook, maar ook die pijn is wel te dragen geroeten erje |
|
| fran92: | Dinsdag, april 03, 2007 14:02 |
| wat droef pijnlijk sunset warme knuff liefs fran92 |
|
| Herman Coppens: | Dinsdag, april 03, 2007 12:22 |
| Geen enkel seizoen heelt die pijn die zo brandend snijdt, het gevormde lidteken ebt weg naargelang de tijd verstrijkt. Intens gevoelig tonend geschreven. Knuffelgroetjes, Herman. |
|
| Marjolein.: | Dinsdag, april 03, 2007 11:53 |
Auw. Bij het lezen voel je een diepe steek, alsof er een beetje pijn meegegeven wordt. Liefs, Ps. Je had inderdaad al gereageerd, maar er stond een spelfout in de eerdere versie. Vandaar opnieuw ingezonden (; |
|
| Jannie Hoogendam: | Dinsdag, april 03, 2007 11:39 |
| bedenk lieve sunset, dat ook dit voorbij zal gaan... heel mooi beshreven kus en alle liefs Jannie |
|
| poison: | Dinsdag, april 03, 2007 11:38 |
| harstikke mooi gedicht verdrietig maar mooi verwoord xx |
|
| mums: | Dinsdag, april 03, 2007 11:03 |
| voelbaar je pijn ...ik zou graag wat zonnewarmte naar je sturen, maar het is koud buiten. knuf liefs mums |
|
| Kim rc: | Dinsdag, april 03, 2007 11:01 |
| mooie opbouw .. filmische beeld gecreerd xxx |
|
| hiljaa: | Dinsdag, april 03, 2007 10:15 |
| intens droef mooi verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
| Paraskevi: | Dinsdag, april 03, 2007 09:24 |
| Een beangstigend gevoel overmeesterde mij bij het lezen van dit gedicht, maar tegelijkertijd raakte de kracht die het uitstraalt mij diep. Heel mooi! liefs |
|
| Rebelle: | Dinsdag, april 03, 2007 09:13 |
| O, prachtig Sunset, dit voel ik nu ook momenteel.. Diep rakend! Knuffffffff, Rebelle |
|
| sb lavandula: | Dinsdag, april 03, 2007 08:54 |
| mooi Sunset mooi, liefs hans | |
| switi lobi: | Dinsdag, april 03, 2007 08:53 |
| Ik zou de lente willen oppakken en regelrecht jouw hart in dragen... Warme omarmende knuffels...dwars door mijn tranen heen. Liefsliefs, switi lobi |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, april 03, 2007 08:37 |
| Voelbare pijn in een prachtig gedicht omschreven liefs Cobie Goede morgen |
|
| Hilly N: | Dinsdag, april 03, 2007 08:32 |
| Zo verdrietig geschreven, maar zo mooi ook. Liefs, Hilly |
|