Getuigen.
Wanneer mijn zijn verleden is,
mijn vingers in woorden versteven,
onverduldig ter nagedachtenis,
getuigen nu zij die zijn geschreven.
© Herman Coppens.
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Dinsdag, april 03, 2007 16:44 |
| mooi!!! liefs, lonely 1 |
|
| dichterbij: | Dinsdag, april 03, 2007 14:50 |
| deze gaat de diepte in. mooi lieve groet |
|
| Hilly N: | Dinsdag, april 03, 2007 13:48 |
| Delend mooi. Lieve groet, Hilly |
|
| tulpje: | Dinsdag, april 03, 2007 13:46 |
| prachtigm mooi delend gedicht kanjer liefs en dikke knuffel |
|
| sunset: | Dinsdag, april 03, 2007 10:53 |
| Treffend tonend en tot nadenken stemmend. liefs, sunset |
|
| mums: | Dinsdag, april 03, 2007 10:52 |
| ge en herlezen. gelukkig is je zijn nog geen verleden. liefs mums |
|
| hiljaa: | Dinsdag, april 03, 2007 10:10 |
| om over na te denken! knufleifs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Herman Coppens | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2007 | ||
| Thema's: | ||