verlangen
Stil spreek jij je woorden
onverstaanbaar
in gevoel
denkend
in onvermogen
zonder een enkel doel
kwetsend
zonder te beseffen
met intense hevigheid
diep van binnen wanhopig
zoekend
naar wat tederheid
onverstaanbaar
in gevoel
denkend
in onvermogen
zonder een enkel doel
kwetsend
zonder te beseffen
met intense hevigheid
diep van binnen wanhopig
zoekend
naar wat tederheid
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Donderdag, april 05, 2007 19:03 |
| dit is fictief zo duidelijk neergezet..maar zo waarheidsgetrouw in het dagelijkse leven liefs van mij willem |
|
| erje: | Woensdag, april 04, 2007 19:47 |
| denk dat iedereen die kwetsend is geweest diep in zijn hart wel wat tederheid bezit , iedereen is toch als baby op deze wereld gekomen en vertroetelt liefs erje |
|
| hiljaa: | Woensdag, april 04, 2007 18:43 |
| fictie knap neergeschreven! knufliefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Woensdag, april 04, 2007 17:23 |
| Invoelende treffende verwoording van voor velen een pijnvolle werkelijkheid. Liefs en knuf, sunset |
|
| Windwhisper: | Woensdag, april 04, 2007 14:38 |
| Ja zo kan dat zijn...de mond die niet de taal van het hard spreekt.. liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2007 | ||
| Thema's: | ||