wit
na het wassen van de voeten
gaan zij aan tafel voor brood
ongedesemd en witte wijn
de eeuwenoude gebruiken
worden herhaald en herdacht
bevreesd om het komende
gaat hij met zijn vrienden
naar de tuin om de stilte van
deze nacht te aanvaarden
wachten op ‘t naderende wit
ongekend, in nieuw licht zal
alles vederlicht zijn opgelicht
05APR2007 20:55
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, april 05, 2007 21:22 |
| hoe zwarter mijn nacht lijkt te worden, hoe lichter het verlangen wit te dragen, mij in te drinken, nog eenmaal doorheen de langzaam naderende wacht. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wileo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2007 | ||
| Thema's: | ||