de mens2
De mens is maar een raar wezen
We proberen met elkander te leven
Maar zullen elkaar altijd blijven vrezen
je krijgt geen hoogte van elkaar
En we zijn moeilijk te doorgronden
En bovenal zitten we vol met zonden
iedereen probeert elkaar te overtreffen
De een wilt nog meer als de ander
Tevreden,nee dat zullen we nooit zijn
Zo is de mens
Maar waar trekken we de lijn??
Zullen er ooit betere tijden gaan komen
Ik betwijfel het
Niet in deze eeuw
Maar gelukkig wel in mijn dromen
We proberen met elkander te leven
Maar zullen elkaar altijd blijven vrezen
je krijgt geen hoogte van elkaar
En we zijn moeilijk te doorgronden
En bovenal zitten we vol met zonden
iedereen probeert elkaar te overtreffen
De een wilt nog meer als de ander
Tevreden,nee dat zullen we nooit zijn
Zo is de mens
Maar waar trekken we de lijn??
Zullen er ooit betere tijden gaan komen
Ik betwijfel het
Niet in deze eeuw
Maar gelukkig wel in mijn dromen
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, februari 06, 2002 01:06 |
| Misschien komen er momenten in je leven waarin je jouw dromen herkent. 'Hier geloof ik in,' kun je dan luid roepen. |
|
| Mathilda: | Dinsdag, februari 05, 2002 14:02 |
| ook in het echte leven meisje kijk maar om je heen.ook al willen we het niet altijd geloven.Liefs mama | |
Over dit gedicht
| Auteur: natasja76 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||