Dienstreis naar herinneringen
Niet de stralen van zon
op zwarte stof gevangen
maar mooie herinneringen
verwarmden het hart
toen ik de zaal binnentrad.
Aan de rand van een grote stad.
Ik moest hier niet zijn
maar mijn voeten dwongen
me tot een kleine détour
langs smurf en konijn
die hier nog steeds dwalen.
Figuranten van sprookjesverhalen.
Waar maskers werden gedragen
hadden we de onze al lang
voor elkaar opgeborgen
in een duet dat we speelden
tot de zonnige zondagmorgen.
Het geloof nooit weggeborgen.
Reacties op dit gedicht
| Cora (ZIJ): | Vrijdag, april 06, 2007 13:53 |
| Bijzonder gedicht, ik gun je alle goeds, je bent een goed mens, voor zover ik dat kan beoordelen, |
|
| Quadesh: | Vrijdag, april 06, 2007 13:51 |
| heerlijk toch!! liefs | |
| sunset: | Vrijdag, april 06, 2007 13:46 |
| Delend tonendn overgebracht. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: scientist | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2007 | ||
| Thema's: | ||