Papa (4)
luister wel eens naar Stef Bos met Papa met
ik lijk steeds meer op jou
jij deed het met zoveel
wist ik veel dat jij op een hond lijken zou
asbakkenras die van hot naar her vluchtte
maar die er toch voor zorgde dat ik kwam
mijn ma zette jouw hart telkens in vuur en vlam
stomme vent
had je allang bij het oud papier gezet
ma was blij met de liefde die je haar gaf
aandacht die zo nodig was die tijd
draai je nu nog maar eens om in je graf
want ook al was je weer gelukkig bij die ander
deze jongen was er al die tijd
heb nooit nooit geklaagd
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Dinsdag, april 10, 2007 00:39 |
| tja wat er op te zeggen liefs maar veel liefs |
|
| Rebelle: | Dinsdag, april 10, 2007 00:18 |
| Moeilijk "D". Toch proberen te verwerken. Wat kun je ervan leren? Van die bittere pil... Liefs, Rebelle |
|
| M@rcel: | Dinsdag, april 10, 2007 00:11 |
| pijnlijk-rakend geschreven... Liefs M@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2007 | ||
| Thema's: | ||