Vaarwelnooit zal het meer zijn als toenik zal ook nooit meer kunnen gelovenjij die mooie woorden spraken een mooie vriendschap kon belovenmaar een andere koers ging varenen vriendschap niet wist te verwoordenmisschien omdat het je nooit was aangeleerddus ook nooit wist hoe het eigenlijk hoordenjij nam alleen het aangereiktemaar jouw penselen bleven stilgewoon omdat je miste creativiteitook al was je echt wel van goede wilmaar als het van een kant steeds moet komengaat dat op den duur gewoon een keer misen ik denk dat nu het keerpunt aanbreekten het moment daar dan ook isvaarwel dus mooie vriendschapdie het zo mooi kon belovenvaar nu je eigen koers dan maarik kan er niet meer in geloven.Liefs Gonny
M@rcel: | Dinsdag, april 10, 2007 12:41 |
zo droef-rakend voelbaar geschreven Lieverd, en soms gebeurd dit gewoon in het leven.. Knuff/liefs M@rcel |
|
sunset: | Dinsdag, april 10, 2007 10:15 |
Pijnvol droef verwoord en overgebracht. Want afscheid nemen, van eender wat, doet altijd pijn. Liefs en warme knuf, sunset |
|
Auteur: Gonny | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 10 april 2007 | ||
Thema's: |