Pardon?
Zat ben ik die leugens..
Van jou, van jou en van jou.
Jou leugens trouwens ook
En die van jou zijn zo doorzichtig.
Die beloftes die je maakte
Zijn verdwenen.
Die van jou nooit waar gemaakt
En jij was dol op breken.
Jou lach is verdwenen
En die van jou zo fake als wat.
Jij kon enkel nog grimassen
En jij probeerde het nog wel..
Jij zou me beschermen
Bij jou kon ik altijd terecht.
Jij zou met me mee huilen
En bij jou was het altijd goed.
Waarom noemen jullie je nog vrienden?
Van jou, van jou en van jou.
Jou leugens trouwens ook
En die van jou zijn zo doorzichtig.
Die beloftes die je maakte
Zijn verdwenen.
Die van jou nooit waar gemaakt
En jij was dol op breken.
Jou lach is verdwenen
En die van jou zo fake als wat.
Jij kon enkel nog grimassen
En jij probeerde het nog wel..
Jij zou me beschermen
Bij jou kon ik altijd terecht.
Jij zou met me mee huilen
En bij jou was het altijd goed.
Waarom noemen jullie je nog vrienden?
Reacties op dit gedicht
| red one: | Woensdag, april 11, 2007 19:11 |
| tja, vrienden blijken soms tegen te vallen :( echte vrienden vallen elkaar nooit af zeggen ze. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evannah Una Brianna | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2007 | ||
| Thema's: | ||