Hoe zal je morgen zijn?
Je hoofdje op mijn schoot gelegd lig je rustig zacht
Je gaf lief een kusje en klaagde wat
Je stoeide met mij en je zusje
Je speelde met iedereen wat je maar wilde
Je voelt je sterk en dat ben je ook
Maar zo als je daar lag
Rustig op me schoot
Je voelde je goed
Maar hoe zal je morgen zijn
Weer naar het ziekenhuis
Nooit is het genoeg
Het is moeilijk en het doet pijn
Maar lieverd onthouw
Ik en wij zullen er voor je zijn
Je mag wel klachten en boos kijken
Je mag me zelfs ontwijken
Maar vergeten mag je niet
Dat ik zo veel van je hou
Reacties op dit gedicht
| zipidi: | Donderdag, februari 07, 2002 06:16 |
| Hoe kan ze dat ooit vergeten...? Ik zal duimen voor haar (en voor jullie allemaal). liefs zipidi |
|
| xaviera: | Woensdag, februari 06, 2002 22:06 |
| wat een mooi gedicht, sterkte morgen ze weet wel dat je van haar houd, doei xav |
|
| Goverdina: | Woensdag, februari 06, 2002 21:25 |
| lieve Jessica We hopen dat het morgen meevalt in het ziekenhuis met de onderzoeken. Ze zal echt nooit vergeten hoeveel je van haar houd. liefs Goverdina |
|
| Robski: | Woensdag, februari 06, 2002 20:55 |
| Heel mooi Jessica... Ze weet echt wel hoeveel je van haar houdt.... Liefs, Rob |
|
| Robski: | Woensdag, februari 06, 2002 20:54 |
Over dit gedicht
| Auteur: Jessica de jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||