Mijn eerste meiklokje ...
Dit eerste meiklokje
uit mijn tuin in april
met een wit goed ruikend kopje
die ik met veel liefde plukken wil
om op jullie grafje te leggen
en daarmee heel graag wil zeggen
dat we jullie nog altijd aandacht schenken
voortdurend blijven aan jullie denken
dat eerste bloempje siert nu jullie graf
omdat je voor mij zo belangrijk was
dit kleine bloempje zo wit en fijn
laat weten dat jullie voor eeuwig in mijn hartje zijn
ik brand dan nog elke dag een kaars van 10 uur
voor onze vriendschap zo eenvoudig maar oneindig puur
ik maak jullie zerkje zo mooi dus
en stuur nog een laatste dikke kus
als de kaarsje goed sissen
ga ik terug met jullie meer en meer te missen
Reacties op dit gedicht
| remie: | Dinsdag, april 24, 2007 08:09 |
| herkenbaar maar voor mij was het de grote liefde, de vader van mijn dochters... morgen drie jaar geleden....liefs remie | |
| sunset: | Maandag, april 23, 2007 12:47 |
| Integer droef warm liefdevol verwoord en overgebracht. Liefs en mijn altijd meelevende genegenheid, sunset |
|
| switi lobi: | Maandag, april 23, 2007 12:30 |
| Erg herkenbaar voor mij, ik ga straks ook weer bloemen brengen aan mijn meisje... Heel lief en zuiver geschreven. Liefsliefs, switi lobi |
|
| Windwhisper: | Maandag, april 23, 2007 11:24 |
| Verdrietig maar net zo wit en puur als je eerste meiklokje in april liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: K@trien | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2007 | ||
| Thema's: | ||