Jou.
Dromend en afwezig kras ik,
donkere strepen op een wit papier.
Ik laat me even meedragen op,
een stroom van gedachten.
Als een klein pluisje op,
een warme zucht zomerwind.
Ontsnap uit hun wereld,
en neem een duik in de mijne.
Vertrouwd, een warm bad,
gevuld met herinneringen aan,
jou.
donkere strepen op een wit papier.
Ik laat me even meedragen op,
een stroom van gedachten.
Als een klein pluisje op,
een warme zucht zomerwind.
Ontsnap uit hun wereld,
en neem een duik in de mijne.
Vertrouwd, een warm bad,
gevuld met herinneringen aan,
jou.
Reacties op dit gedicht
| Twinkel Twarkel: | Dinsdag, april 24, 2007 14:17 |
| Geniet ervan:) | |
| **irmani**: | Maandag, april 23, 2007 21:35 |
| Wat geweldig moooi.. Hoe verzin je het toch.. een bad nemen in herinneringen. *Gelukzalige zucht*. Ik hoop dat je humeur niet te veel daalt door de herinneringen (en het gemis?) xx |
|
| Butterfly_*: | Maandag, april 23, 2007 21:27 |
| zo mooi..zo herkenbaar..:).. heeeerlijk:) Bye xx |
|
