Vallen
Vallen
Ik laat alles los,
Geef me over aan m’n gevoel,
Ik laat het me dragen
En me meeslepen
Naar de dieptes
Van m’n geest
Ik laat alles vallen,
Geef toe aan m’n gevoel
En laat me meeslepen,
Verder en verder
Weg van de realiteit
Ik voel het,
Hoe m’n grip op de werkelijkheid
Langzaamaan verslapt
M’n gevoel draagt me,
Naar waar ik het liefste wil zijn
Het brengt me terug,
Naar wat ik ben,
Naar hetgeen
Waardoor ik leef
Het brengt me terug naar jou
En ik laat alles vallen
Ik laat alles los,
Geef me over aan m’n gevoel,
Ik laat het me dragen
En me meeslepen
Naar de dieptes
Van m’n geest
Ik laat alles vallen,
Geef toe aan m’n gevoel
En laat me meeslepen,
Verder en verder
Weg van de realiteit
Ik voel het,
Hoe m’n grip op de werkelijkheid
Langzaamaan verslapt
M’n gevoel draagt me,
Naar waar ik het liefste wil zijn
Het brengt me terug,
Naar wat ik ben,
Naar hetgeen
Waardoor ik leef
Het brengt me terug naar jou
En ik laat alles vallen
Reacties op dit gedicht
| Machiavelli2002: | Donderdag, februari 07, 2002 22:43 |
| Weer zo'n heerlijk zweefgedichtje :):):) Frats |
|
| Catje: | Donderdag, februari 07, 2002 18:32 |
| ... nog zo'n przchtig gedichtje ... Je kan er wat van! Liefs, Catje -xx- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jeomar | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||