Dat telefoontje van sterkte vandaag
een gedicht op het lijf geschreven
de troostvogel vliegt geduldig langs
lieve woorden blijven in mij kleven
het gesprek met een goede vriendin
een hand even op mijn rug wrijven
het zijn de momenten, zoete gelukskoekjes
die voor altijd in herinnering blijven
het even laten weten dat je naast me staat
je bent niet alleen in deze strijd
terwijl er zo vele met mij zijn die ook missen
mag ik hier mijn bedankjes aan jullie kwijt
mums: | Woensdag, april 25, 2007 20:56 |
stuur ik je nog een virtuele troostknuflieve Remie. liefs mums |
|
Will Hanssen: | Woensdag, april 25, 2007 19:41 |
Zo dankbaar en lief geschreven, fijn om te lezen. Liefs, Will |
|
switi lobi: | Woensdag, april 25, 2007 16:01 |
Dikke kus meis... Liefsliefs, switi lobi |
|
sb lavandula: | Woensdag, april 25, 2007 14:45 |
mooi gedicht, liefs hans | |
Fari S. : | Woensdag, april 25, 2007 14:02 |
Heel dankbaar en blij straalt dit gedicht van jou uit, en terecht. Bedankt lieve remie voor jouw lieve woorden van vandaag. liefs, fari |
|
Artifex: | Woensdag, april 25, 2007 13:35 |
Wat een mooi en lief gedicht... Liefs, Artifex. |
|
fortuna: | Woensdag, april 25, 2007 13:19 |
troosten maakt vrij, net al wegvliegen. Liefs |
|
sunset: | Woensdag, april 25, 2007 13:13 |
Dankbaar mooi dit. Maar leven is juist met en voor lekaar er zijn. Tenminste, dat vind ik. Liefs en knuf, sunset |
|
Innerchild: | Woensdag, april 25, 2007 12:44 |
Zonder meer heel mooi, Remie (al weet ik niet precies waar het om gaat ... dat doet er ook niet toe !) De boodschap is meer dan het lezen waard. Liefs, Innerchild |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 25 april 2007 | ||
Thema's: |