Stappers leed
Stappers leed
de nacht neemt me op
door de maan speels bespiekt
het nachtvolk groet
door bachus beneveld
ik zie je gaan
je wankelt
tranen vloeien
je geest voelt verlaten
je ogen kijken
staan smeekend vragend
help me breng me thuis
en ik voel de angst
vader vraagt niets
treurt om zeventien lentes
knikt dankbaar
zonder woorden
ik verdwijn even stil als ik kwam
de nacht neemt me op
ik heb bevadert voor een moment
naar een meiske dat me niet eens kent
de prijs
van nachtelijk onwijs
eist morgen vast zijn tol
***Wim****
door de maan speels bespiekt
het nachtvolk groet
door bachus beneveld
ik zie je gaan
je wankelt
tranen vloeien
je geest voelt verlaten
je ogen kijken
staan smeekend vragend
help me breng me thuis
en ik voel de angst
vader vraagt niets
treurt om zeventien lentes
knikt dankbaar
zonder woorden
ik verdwijn even stil als ik kwam
de nacht neemt me op
ik heb bevadert voor een moment
naar een meiske dat me niet eens kent
de prijs
van nachtelijk onwijs
eist morgen vast zijn tol
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| remie: | Dinsdag, mei 01, 2007 07:13 |
| dat zijn zo van die dingen, gelukkig dat ze jou tegenkwam...liefs remie | |
| Quadesh: | Zaterdag, april 28, 2007 09:15 |
| lief van je. kus | |
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Zaterdag, april 28, 2007 09:11 |
| Ja Wim... dit zijn dingen die veel voor komen tegenwoordig laten we hopen dat het leven eindelijk weer echt leven voor ze gaat worden maar ik zie het zwaar in liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 28 april 2007 | ||
| Thema's: | ||