Loslaten
In liefde werd je geweven,
in mijn schoot,
gekoesterd naar je geboorte toe.
2 Mei 1989 zag je het daglicht,
naakt op de wereld
En we waren allebei moe.
Tedere momenten van moeder met kind
Die men als vanzelfsprekend vindt.
Zo’n klein kruimeltje behoeden voor alles
Tot het zijn eigen weg zal gaan
Tot hij zegt: Ma, ik kan op eigen benen staan.
We hebben ruwe wateren bevaren,
Niets ging hier vanzelf.
We hadden verdriet, maar hebben ook gelachen.
We kozen niet de makkelijkste weg,
Maar hebben veel herinneringen te bewaren.
Nu is het moment daar,
Je bent nu 18 jaar.
Volwassen dus… een man.
Maar persoonlijk hoop ik dat je nog groeien kan.
Iedere dag zul je nog leren, ook van elkaar.
Eerst leerde ik je lopen en mocht je vallen
Daarna leerde ik je fietsen, ook weer op de grond
Skaten, brommers, gevaren alleen maar groter
Meisjes, 1,2,3,4, 5 ontelbaar, overal vandaan
Weer gevallen maar een pleister was niet genoeg.
Vele malen hartzeer voor ons allebei
Met 18 jaar is het nog niet klaar.
En nu stort ik je weer in een nieuw avontuur
Het cadeau wat ik je wil geven
Zal ook weer van invloed zijn heel je leven.
Van je vader en mijzelf
Met heel veel Liefde gegeven!