Mijn kinderen
Als je denkt mijn leven heeft geen enkele zin.
Dan is er steeds een nieuw begin.
Ook ik zie vaak het nut van het leven niet.
Dan is er niets alleen maar verdriet.
Maar dan zijn er ineens die vragende kinderogen.
Vol liefde, ogen die me geen pijn doen,
en me nog nooit hebben bedrogen.
En dan weet ik het ineens weer hoor.
Voor hun daar doe ik het allemaal voor.
Want dan zijn er ineens al mijn plichten en rechten.
Lieve kids voor jullie blijf ik vechten.......
Reacties op dit gedicht
| : | Maandag, mei 13, 2013 13:58 |
| dat is alles voor mij | |
| joyceap: | Donderdag, januari 03, 2013 21:45 |
| joyceap: | Donderdag, januari 03, 2013 21:44 |
| kan ik je gedicht ook delen op mijn facebook zo ja hoe dan ik vind hem echt heel erg mooi.groetjes joyce |
|
| erje: | Woensdag, mei 02, 2007 23:18 |
| was even op de site had geen reactie gegeven maar ineens zie ik mijn naam staan bij de reacties mogelijk tijdens het schollen op reactie toevoegen gedrukt, desalniet- temin ben je echt een kanjer hoor,hoop je snel te ontmoeten in mijn Alpenweelde hoop dat het goed met je gaat liefs Ronny |
|
| erje: | Woensdag, mei 02, 2007 23:10 |
| anneke van dijk: | Woensdag, mei 02, 2007 23:03 |
| zeker, je kinderen zijn het waard, maar ook jij bent het waard! liefs, namaste, an |
|
| Jannie Hoogendam: | Woensdag, mei 02, 2007 15:57 |
| heel goed, Riann. Zij zijn de moeite waard om door te gaan...veel liefs en sterkte Jannie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||