Woorden vallen in schemerlicht
sterren verpulveren in mijn hand
die zienderogen de maan ontwricht
zwart is nimmer meer in balans
Engelen tranen vergrijzen
waar schemer het projectiel mist
en dauw de morgenstond verdrinkt
rood is nimmer meer in brand
Bloemen zaaien de dorheid in
vervlogen blaadjes wervelend
in de wind gevangen wild
en grijs is nimmer meer in kracht
De toekomst zal kleurloos zijn
| sunset: | Donderdag, mei 03, 2007 16:28 |
| PS: ''Voelbaar'' natuurlijk. | |
| sunset: | Donderdag, mei 03, 2007 16:27 |
| Voebaar verwoord de (jouw) angst. liefs. knuf en succes sunset |
|
| micina: | Donderdag, mei 03, 2007 13:12 |
| Ik ben er zeker van dat dit maar een momentopname is. Straks of morgen ziet het er allemaal veel rooskleuriger uit. Knuff micina |
|
| Oorlam: | Donderdag, mei 03, 2007 10:04 |
| no way, vol van kleuren, wat ik je brom | |
| Roo$je: | Donderdag, mei 03, 2007 09:31 |
| Jouw leven krijgt weer kleur, maar dat moet je zelf willen toelaten... Open je ogen, kijk wat verder, zie eerst de schemering maar dan de prachtige kleuren die we iedere dag kunnen bekijken van moeder natuur! Liefs, Kus |
|
| Gonny: | Donderdag, mei 03, 2007 09:28 |
| Goede morgen Mooi gedicht maar jou toekomst zal steeds meer kleur krijgen. Gewoon bij de schilder felle kleurtjes op zijn pallet mengen. En volgens mij is er al een goed begin. Liefs Gonny Dikke knuff Fijne dag |
|
| vivika: | Donderdag, mei 03, 2007 09:14 |
| hé zo triest...alles toch nog goed he met jou? wel mooi geschreven dikke knuff |
|
| Auteur: Quadesh | ||
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||