Het strijdbijl
Met de hoop der wanhoop
belde ik je op.
Gewoon om de strijdbijl
te begraven, in het graf van haat.
Maar jij liet me verstaan
dat je het graf liet vernietigen.
Is dat de dank
voor wat we samen hebben doorstaan?
Gelukkig maar,
dat ik niet,
de grafdelver ben.
En anderen steeds
de kans geef
om te vergeven.
belde ik je op.
Gewoon om de strijdbijl
te begraven, in het graf van haat.
Maar jij liet me verstaan
dat je het graf liet vernietigen.
Is dat de dank
voor wat we samen hebben doorstaan?
Gelukkig maar,
dat ik niet,
de grafdelver ben.
En anderen steeds
de kans geef
om te vergeven.
Reacties op dit gedicht
| Cora (ZIJ): | Zondag, mei 20, 2007 12:34 |
| Een dom iemand vergeet noch vergeeft, een naieveling vergeet en vergeeft, een wijs persoon vergeet niet maar vergeeft, | |
| Windwhisper: | Vrijdag, mei 04, 2007 09:06 |
| soms moet er eerst wat gras overheen groeien liefs Cobie sterkte |
|
| hiljaa: | Vrijdag, mei 04, 2007 08:39 |
| herkenbaar!!! knufleifs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||