Vergeten in de hel?
Een beklemmende hitte
baadt in een slaaflijke stilte.
Het giftige groen omgordt graaiend.
Inslechte insecten zoemen zinderend.
Het woud walmt van rotte zuurstof.
Een eenzame kaketoe krijst krakend.
Monsterachtige machetes maaien door de planten,
een weg naar een arme mens
die valselijk vermoord wordt.
Het wonderlijke woud blijft bar warm,
de biotoop des doods.
Mijn leven in Atjeh...
baadt in een slaaflijke stilte.
Het giftige groen omgordt graaiend.
Inslechte insecten zoemen zinderend.
Het woud walmt van rotte zuurstof.
Een eenzame kaketoe krijst krakend.
Monsterachtige machetes maaien door de planten,
een weg naar een arme mens
die valselijk vermoord wordt.
Het wonderlijke woud blijft bar warm,
de biotoop des doods.
Mijn leven in Atjeh...
Reacties op dit gedicht
| El Caballero: | Vrijdag, februari 08, 2002 20:56 |
| Dat pak slaag met de voetbal broeit nog steeds van binnen zo te zien ;) |
|
| Sheena: | Vrijdag, februari 08, 2002 20:34 |
| dit gedicht broeit ..... en boeit Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hugo Serwy | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||