Mijn lichtje in het duister
Mijn lichtje in het duister
Laat mijn tranen maar dansen
op de stille wateren van verdriet
laat ze daar verdrinken
aan de roodkleurige einder van mijn lach
niets zal me weerhouden
mijn lach te laten ontsluieren
naar diegene die mij dat lichtje gaf
in het duistere genot van de nacht
soms weet ze zelf niet
wat haar “zijn” kan doen
als ze dicht tegen me aanvleidt
bij momenten onbewaakt
want daar verdampen mijn tranen
bij het zien van haar warme hart
daar verschijnt het licht in het duister
al is het nog maar middernacht...
Laat mijn tranen maar dansen
op de stille wateren van verdriet
laat ze daar verdrinken
aan de roodkleurige einder van mijn lach
niets zal me weerhouden
mijn lach te laten ontsluieren
naar diegene die mij dat lichtje gaf
in het duistere genot van de nacht
soms weet ze zelf niet
wat haar “zijn” kan doen
als ze dicht tegen me aanvleidt
bij momenten onbewaakt
want daar verdampen mijn tranen
bij het zien van haar warme hart
daar verschijnt het licht in het duister
al is het nog maar middernacht...
Reacties op dit gedicht
| Quadesh: | Vrijdag, mei 11, 2007 08:31 |
| super mooi. en t was leuk je weer te zien. knuf | |
| lonely 1: | Donderdag, mei 10, 2007 23:56 |
| prachtig geschreven, liefdevol en teder, liefs, lonely 1 |
|
| Innerchild: | Donderdag, mei 10, 2007 23:48 |
| ''t Is een mooi gedicht, D''tje ! Ik las hem al in de bundel ... Knufje voor jullie ! Inner |
|
Over dit gedicht
| Auteur: The Slayer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||