De hemel weent
De hemel weent
Mijn hart kleurt zwart vandaag
’t verlangen kust mij ademnood
een zoet gif doordrenkt mijn lijf
doorstroomt uiteindelijk mijn schoot
Mijn ziel zingt een heel droevig lied
en al die maar de wijs verneemt
beseft hoe trotse zwanen sterven
en ook waarom de hemel weent.
**********
sunset 13-05-2007
**********
Reacties op dit gedicht
| Rob Daleman: | Woensdag, mei 16, 2007 16:25 |
| prachtig hopelijk schijnt snel weer de zon |
|
| kerima ellouise: | Zondag, mei 13, 2007 15:26 |
| erg mooi Sunset...droefmooie zielspowezie ! liefs kerima ellouise |
|
| Jentje Joke: | Zondag, mei 13, 2007 14:11 |
| je hebt een kleed van druppels aan en loopt door grote plassen je ogen staan zo triest niets laat je meer verrassen verdrietig om te lezen liefs, Jenneke |
|
| Hilly N: | Zondag, mei 13, 2007 10:17 |
| Ontroerend mooi Sunset. Liefs, Hilly |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, mei 13, 2007 08:31 |
| na de duisternis komt het licht zeer goed in woorden neergezet | |
| H.J.: | Zondag, mei 13, 2007 04:54 |
| Droefmooie poëzie sunset. wens je een goede zondag. liefs H.J. |
|
| Windwhisper: | Zondag, mei 13, 2007 00:47 |
| droef zo droef hopelijk kun je toch wel slapen liefs Cobie kuzzzz |
|
| jantje maan: | Zondag, mei 13, 2007 00:38 |
| mooi maar toch zo intens droef liefs marc |
|
| fran92: | Zondag, mei 13, 2007 00:37 |
| rakend droef dit sunset ik kom je heel veel lieve knuffels geven liefs fran92 |
|
| switi lobi: | Zondag, mei 13, 2007 00:32 |
| Hartrakend...en zo mooi, als veel bij jouw schrijven sluit ontroering adem uit. Dikke kus voor jou, lieve vriend... Liefsliefs, switi lobi |
|
| lonely 1: | Zondag, mei 13, 2007 00:22 |
| schitterend, ondanks de droefheid die erin te voelen valt, liefs en troostende knuffel, hilde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||