Het zijn slapeloze nachten waarin ik op jou sta te wachten.
Het is jouw onzichtbare aantrekkingskracht, je raakt me in mijn ziel, je hebt me volledig in je macht.
Jouw feromonen zijn het die mijn pupillen doen groeien.
Ik denk ja en ik denk nee, misschien of toch niet, het zijn de gedachtenpatronen waarmee ik moet stoeien.
Dromen in vier dimensies trekken voorbij.
Ik treed buiten mezelf dan pas voel ik me vrij.
Uren verstrijken terwijl gekleurde lichtjes zachtjes over mijn huid heen strijken. De base dreunt door mijn lichaam heen. Iedere beat voelt als een moker want ik ben alleen.