de vervanging!
De vervanging!
Ze vinden dat ik op jouw lijk,
dat ik op de zelfde manier lach
en dat ik op de zelfde manier kijk.
Ik heb al jouw oude spullen gekregen,
zelfs jouw naam hebben ze mij gegeven.
Ook jouw lievelingsknuffel werd later die van mij
in hun ogen ben ik gewoon jij.
Ik moet alles precies doen,
zoals jij dat ooit hebt gedaan.
Ik moest op de zelfde dag als jij dat kon
kunnen lopen,
en op precies de zelfde dag kunnen staan.
Ze zijn de echte jij eigenlijk vergeten.
Dat jij dood bent
willen ze gewoon niet weten.
Witlof moet mijn lievelingseten zijn,
En ik heb een paard,
want paardrijden vond jij altijd zo fijn.
Ik probeer te doen wat ze verlangen
maar ik kan het echt langer,
ik kan jou gewoon niet meer vervangen.
Ik snap wel hun pijn, frustratie en verdriet,
en ik wil ze wel helpen
maar jouw zijn,
dat kan ik gewoon niet!
(fictie)
Over dit gedicht
| Auteur: Marieke 11 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||