Verbannen vermaak
Hoe heb ik kunnen denken?
Hoe heb ik kunnen dromen?
Hoe heb ik kunnen leven?
Hoe heb ik kunnen komen?
Nu lig je in de openhaard,
De vonken vliegen van je af.
maar ik vind het niet belangrijk meer.
Want wat je deed is zo laf.
Nooit zal ik het vergeten,
laten vallen, keer op keer.
Dat doe ik met jou houtskool,
gloeiend heet, het doet zo´n zeer.
Van binnen voelt het heerlijk,
een voldoening op z´n tijd.
Want wat me altijd pijnigde,
ben ik nu eindelijk kwijt.
Hoe heb ik kunnen dromen?
Hoe heb ik kunnen leven?
Hoe heb ik kunnen komen?
Nu lig je in de openhaard,
De vonken vliegen van je af.
maar ik vind het niet belangrijk meer.
Want wat je deed is zo laf.
Nooit zal ik het vergeten,
laten vallen, keer op keer.
Dat doe ik met jou houtskool,
gloeiend heet, het doet zo´n zeer.
Van binnen voelt het heerlijk,
een voldoening op z´n tijd.
Want wat me altijd pijnigde,
ben ik nu eindelijk kwijt.
Reacties op dit gedicht
| Rob Daleman: | Woensdag, mei 16, 2007 16:03 |
| opgeruimd staat netjes goed gedaan |
|
| Free@Bird: | Woensdag, mei 16, 2007 11:16 |
| gelukkig maar dat je het kwijt bent, intens verwoord! liefs, kerima |
|
Over dit gedicht
| Auteur: White_Angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||