je ziekte
voor Mighael, omdat je alles verloor.
al die jaren ging het goed,
geen problemen met je ziekte
een gezin gesticht
een leven met zn 2
geen pijn,
geen verdriet
tot plots jouw einde kwam
zo onverwachts,
en des te pijnlijker..
een toekomst lag aan onze voeten
we zouden samen oud worden
tot die chronische ziekte ineens kwam opspelen
vanaf toen ging het snel achteruit..
je liet me achter,
mij en onze kinderen
zo vroeg
ik zal proberen verder te gaan
met mn leven
zonder jou..
ik mis je
ik wilde je nog lang niet kwijt..
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Woensdag, mei 16, 2007 23:17 |
| Zo ontzettend verdrietig is dit ik wens jou en je kinderen heel veel sterkte en liefs Cobie | |
| mums: | Woensdag, mei 16, 2007 22:03 |
| sterkte wens ik je. liefs mums |
|
| Nino de Pino: | Woensdag, mei 16, 2007 21:14 |
Veel sterkte toegewenst! ...zo vreselijk triest... liefs, nino. |
|
| Jannie Hoogendam: | Woensdag, mei 16, 2007 20:45 |
| Ik vind dit zo vreselijk droevig en kan de juiste woorden niet vinden... Heel veel kracht gewenst in deze zo moeilijke tijd Liefs en warme omhelzing Jannie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: I am me | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||